Tayyip Bey ve Ahmet Bey’den önce şöyle bir anlayış vardı: “Politikacı işine duygularını karıştırmayacak. Karıştırırsa başarısız olur.” Tayyip Bey de, Ahmet Bey de bu tezi yıktı. Duygularını işlerine karıştırdılar ve başarılı oldular. Mesela Tayyip Bey’in cezaevindeyken kendisine bir tabak yemek vermiş gardiyanı evinde ziyaret etmesi çok özel bir şey. Ahmet Bey’in Dersim’de bir Alevi dedesinin elini öpmesi.
"Bu devirde babana bile güvenmeyeceksin" sözü Yavuz Bingöl için geçersiz. Onun için melek insanlar çok var bu dünyada. Onlardan ikisi de Erdoğan ve Davutoğlu.
Eğer düşünebilen, akıllı bir insan olsaydı politikacıları ve özellikle AKP zihniyetini çok iyi bilirdi.
AKP'lilerin yaptığı ve söyledikleri hemen hemen her şey planlı ve programlı. Tüm hareket ve mimikler danışmanlarca ayarlanıyor. Dolayısıyla ziyaretler ve el öpmeler de önceden danışmanlarca planlanmış bir şey. Bu bir pazarlama taktiği. Halkı etkileyip, oy oranını artırma çabası. Türkiye'de Yavuz Bingöl gibiler çok olunca da oldukça başarılı bir reklam olmuş oluyor.
İnsanların gerçek kimlikler plansız hareketlerle ortaya çıkıyor. "Başbakana öyle konuşursan tokadı yersin", "ananı da al git" gibi konuşan bir insandan merhametli biri olmasını bekleyemezsin. Mısır'da ölen bir kızı ilahlaştırıp, kendisini protesto ederken ölenleri yerin dibine sokandan insanlık bekleyemezsin.
Şeytan ayrıntıda gizlidir, göz önündeki melek kılığına girmiş bir şeytandır hayatta genellikle.
