Galatasaray’a gelecek olursak en başta teknik direktör Prandelli’den bahsetmek lazım. Güçlü takımlara karşı da aynı taktik, güçsüz takımlara karşı da. Rakibi izleyip, hiçbir önlem alma gereği duymuyor. Yanlış oyuncuları sahaya sürüyor ve yanlış mevkilerde oynatıyor. Futbolcudan kesinlikle anlamıyor. Bir de Olcan ve Bruma gibi yaratıcı oyuncuları bırak yedek oturtmayı, kadroya bile almıyorsa ben ona teknik direktör bile demem. Emre Çolak'da benim beğendiğim diğer bir oyuncu ama o da nedense hiç oynatılmıyor.
Semih, Telles ve Tarık kesinlikle defans oyuncusu değil. Defansta hiçbir varlık gösteremiyorlar. Arkaya devamlı adam kaçırıyorlar, birebir oynayamıyorlar. Rakip çok rahat topla buluşuyor, çok rahat pas veriyor ya da çizgiye inip orta yapabiliyor.
Orta sahada sadece Melo var. Başka hiç bir oyuncu yok.Bir tek pas alıyorlar, onu da verimli kullanamıyorlar. Oyuncu kovalamıyorlar. Bu sayede rakip, elini kolunu sallaya sallaya geliyor, rahat rahat topu düzeltiyor, antrenmanda bile bulamayacağı rahatlıkla şutunu çekip golünü atıyor. Amatör takımla oynasa rakip, bu kadar rahat oynayamazdı abartısız.
Forvet desen umudunu rakip arkasına atılan toplara bağlamış. Ceza alanı içinde bile defans arkasına topu bekleyecek kadar aciz oyuncular. Genelde defans oyuncuları hücumcuları boş bırakmamak için peşinde koşarken, Galatasaraylı hücum oyuncuları kendileri defans oyuncuklarını kucağına gidiyorlar. 3-4 Galatasaraylı oyuncu defansın içine girip kayboluyor. Bir tanesi bile biraz topla oynayan oyuncumun yanına gideyim, verkaç yapayım, şut pozisyonu ayarlayayım demiyor.
Galatasaray koşmuyor, savşmıyor, top almaya gitmiyor, orta yapmayı bilmiyor, kafa vurmayı bilmiyor, verkaç yapmayı bilmiyor... Tek bildiği şey seyirci gibi maçı izlemek, en güzel yerden saha içinden.
Arsenal'da 1-0 geride olduğu maçta 89 ve 90+1'de attığı golle 2-1 kazandı ve Galatasaray'ın 3.lük hayallerini bir süre daha devam ettirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz için teşekkür ederim...