Takım çok, stat yok

Haftanın maçı kuşkusuz Akhisar Belediyespor ile Fenerbahçe arasında oynanan karşılaşmaydı. Akhisar Avrupa Kupaları, Fenerbahçe ise şampiyonluk için sahadaydı. Fakat bu maçta konuşulan şey futbol değil, saha zemini oldu. Manisa 19 Mayıs Stadı sezon başından bu yana zaten oynanan futbolu değil, kendini konuşturttu.

Futbolla ilgilenen herkesin birleştiği bir cümle vardı:

"Patates tarlası bile bu sahadan daha düzgündür."

Saha bakıma alınmış

Maçtan önce yetkililer saha zemininin bakımdan geçtiği söylenmişti. Fakat değişen şeyin ne olduğunu ne futbolcular, ne teknik adamlar, ne de seyirciler anlayamamıştı.

Fenerbahçe Teknik Direktörü Vitor Pereira maç sonu yaptığı açıklamada burasının şimdiye kadar oynadıkları en kötü saha olduğunu söyledi.

Akhisar Belediyespor Teknik Direktörü Cihat Arslan da sahanın çok kötü olduğunu vurgulayıp, bundan en çok canı yanan takımın kendileri olduğuna değindi.

Haklıydı da. Tüm iç saha maçlarında, yaklaşık 2 haftada bir bu sahada oynamaya mahkumdu. Rakipleri yılda 1, kupa maçı da denk gelirse 2 maç oynuyordu sadece.

Gülümseten pozisyonlar

Sahanın kötülüğünü 2 örnekle açıklayayım:

Akhisar defansı, orta sahada seken topa müdahale etmek istiyor. Ama top birden öyle yükseklik kazanıyor ki, futbolcuyu aşıyor, Fenerbahçeli oyuncuların önünde kalıyor. Bu sayede Fenerbahçe tehlikeli bir kontraatak yakalamış oldu.

Bir başka pozisyonda Akhisarlı oyuncu topu sürerken, topun anormal sekmesiyle ayağından açılmasına neden oldu. Topu önünde bulan Fenerbahçeli oyuncu da uzaklaştırmak için ayağını savurdu ama yine ani bir anormal sekme yüzünden ıskaladı.

Kimi zaman sahada sanki 5-6 yaşındaki çocukların top oynadığı hissini verdi adeta. İzleyenlerin suratlarında da bir gülümseme olmuştur mutlaka.

Şikayet edilen sadece saha zemini değildi. Stat ışıklandırması da zeminden sonra en çok şikayet alan konuydu. Işık şiddeti diğer statlara nazaran biraz daha azdı.

Goller de can sıkıntısını gidermedi

Karşılaşma o kadar verimsizdi ki, yakalanan gol pozisyonları lig ortalamasının çok çok altındaydı. Atılan 3 gol, seyircilerin can sıkıntısını gidermeye yetmedi.

Böylesine kötü şartlarda ve verimsiz maçta 3 gol olması ilginç geliyor. Tabii bunda Fenerbahçeli oyuncuların yetenekleri ve Akhisar Belediyesporlu oyuncuların da hatalarının üstüste gelmesinin rolü oldu.

Gollere baktığımızda ilki 29 metreden çekilen bir şuttu. Varyasyon yapmak zor olduğundan gol bulmanın en kolay yolu uzaktan çekilen şutlardır.

İkinci golde Akhisar defansının çok basit bir şekilde ve hiç zorlamadan rakibini çizgiye indirip, pas vermesine göz yummasıydı. Ceza alanına yakın noktadan çizgiye inmek, gol bulmayı oldukça kolaylaştırır.

Üçüncü golde ise ceza alanına çaprazdan giren Fenerbahçeli oyuncu Fernandao'nun önünü Akhisarlı defans oyuncuları kesmedi ve şut çekmesine ve gol atmasına bir bakıma izin vermiş oldular.

Tabii stat sorumluları da eleştiriler karşısında bir yorum da bulundular ve burada haftada 4 maç yapıldığını söylediler. Bu da özellikle İzmir ve Manisa'nın stat konusunda ne kadar vahim durumda olduğunu gösteriyor.

Futbol takımı çok ama maalesef stat yok. Ve olanlarda da futbol oynamaya müsait şartlar yok.